کوچه دلاوران ۷ در محله سرافرازان به نام شهیدحقشناس مزین شده است. این معبر تا سال ۱۳۷۰ جزو محدوده شهری نبود و پس از آن بهتدریج وارد بافت شهر شده است.
این کوچه بهخاطر همجواری با بوستان وفا، حالوهوای خوبی دارد.
محله سرافرازان از سال ۷۹ بدلیل سکونت شمار زیادی از خانوادههای ایثارگر و شاغلان در سپاه به نام شهرک آزادگان و جانبازان معروف شد. وجود مجتمعهای مسکونی چند طبقه در این محله، تراکم جمعیت آن را افزایش داده است. در این محله، شش مسجد فعال مانند مسجد سیدالشهدا (ع)، مسجد موسی بن جعفر (ع)، مسجد حمزه سیدالشهدا (ع) و ... وجود دارد.

در دل سرافرازان، بوستان وفا به نقطهای داغ و هیجانانگیز برای کنارهمبودن خانوادهها تبدیل شده است. اینجا، جایی است که شور و هیجان فوتبال با خندههای دوستان و همسایهها درهممیآمیزد و حال و هوای محله را گرمتر میکند.
پدر متین میگوید: برای همهمان ثابت شد که یک خانواده ارتشی هم میتواند رتبه تکرقمی داشته باشد، بدون آنکه خرجهای میلیاردی برای انواع مؤسسات بدهد. بعضیها میگفتند ما بیشتر از خودت خوشحال شدیم.
سیدهفریبا رشتی، بانوی خیّر محله سرافرازان مشهد است که اجدادش نیز از جمله پدربزرگ، پدر و عمویش واقف بودند. او در راستای شغل همسرش که ساخت و ساز است، موسسه کارآفرینیاش را وقف کرده و با جذب کارگر به تولید بتن میپردازد.
حمیدرضا عباسی، ایثارگر محله سرافرازان میگوید: حاجآقا تقوی برای نیازمندان حاشیه شهر کمک جمع میکرد. من گفتم تازه عروسی گرفتهام و بدهکارم اما بعد پشیمان شدم و گفتم حاجیتقوی بیا! این چند جفت کفش را ببر.
اکرم خانم میگوید: بچگی ما در کوهها گذشت. پنجساله بودم که بازی میکردیم. من دم یک مار را بهجای بند کفشم گرفتم و پس از حرکتش چنان فرار کردم که پایم به سنگ گیر کرد. طوری زمین خوردم که سرم شکست.
همسایهها در خیابان پایداری۴ همهجوره هوای یکدیگر را دارند. اگر کسی بدون نان بماند، چندین همسایه برایش نان میفرستند؛ از بچههای یکدیگر نگهداری میکنند و برای هم آش پشتپا میپزند.